Tabiat, yeniden tertemiz bir sayfa açtı kendisine

Bizler neden çok görelim ki bunu özümüze

En pak elbisesini giyinsin eşya/ kâinat

Üstüne çöreklenen her nevi kire inat

İndirsin her bir taneyi yere bir melek, son vazifesini yaparak

Yeniden göstersin güneş, sıcak yüzünü, tüm engelleri yıkarak

Güneşin kıymetini anlamak, sıcaklığının farkına varmak

Yokluğunu yaşayınca hissedilebilir ancak

Saklasın tohumunu toprak, soğuk karın sıcak yanıyla ısıtsın

Güzel duygular yerleştirsin içimize, ruhumuzu ışıtsın

Soğuk yanı da var, tabi ki bu manzaranın ve de karın

Her dem sıcak yüzü yok ki zaten, hayatın

Bilmeliyiz, elimizdekilerin dünyamızdaki kıymetini

Yıkıp- kırmak gerek, oyalayan her şeyin zincirlerini

Üstümüze çöreklenen küstah karanlıklara inat

Silkinip kendine gelsin, bizi ilgilendiren yönüyle hayat

Sıcak bir de çay yudumlayalım, tüm soğuk(luk)lara karşı

Muhtaç gönüllere de eğilelim ki, kalmasın içinde acı

Sorumluluklarımızı, kardan adamın omuzlarına yükleyebilsek

Ama bize, gücümüzden fazlasının yüklenmeyeceğini de bilmemiz gerek

 Kar taneleri götürsün bizi uzaklara, erişemediğimiz diyarlara

Her zaman umutla tırmanmak gerekir çünkü yokuşlara

Mevsime ve zamana güzel anlamlar yüklemeliyiz

Ve yeniden ve kalben yaratana yönelmeliyiz

Vel?d yanını bir daha göstersin, insana atmosfer

Ki görebilsin, var olanın güzel yanını beşer

Hikmettir, hiçbir kar tanesi diğerine benzemez

İnsan da öyledir ama kendi kıymetini neden bilmez

İlham kaynağı olsun, ufkumuza bu manzara

Çünkü gülümseyerek bakmak gerek yarınlara

Yeniden ve her şeye rağmen tertemiz sayfalar açılsın hayatlarımızda

Bembeyaz kanatlar taşısın inşallah, bizleri yeni umutlara…